Öyle özledi ki seni Mustafa Kemal
Bu Vatan ve aydınlığın şehri İzmir
Öyle özledi ki seni Mustafa Kemal
Gidişinle dolup dolup taşar hasretin
Ve bil ki tükenmedi yanmakta için için
Zaman içinde sensiz 84 yıl nasıl da geçti
Ve nasıl günler haftayı haftalar ayları seçti
Aylar yıllardan hasretten özlemden vazgeçti
Ne senden ne Cumhuriyetten geçmedi bilesin
Mustafa Kemal'im İlk hedefiniz
Akdeniz dediğin o yerde gönüllerimiz
Dumlupınarı kazanan Mehmetçiğin seyrindeyiz
Bir orada bir burada
Kasım gülü gibi Anadolu'nun her bir yerindeyiz
Ve bil ki gözlerindeki ışık halâ
Işıl ışıl yanmakta daha günmüş gibi bilesin
Mustafa Kemal'im
Gönüllerimiz dopdolu ilkelerinle
Yedisinden yetmiş'ine geldik Anıtkabire
Şöyle bir baksan koca bir ulus veda busesinde
Birileri leke sürmek isterse mazine
Yanıpta kül olur hiç sönmeyen meş'alende
Seni 84 yıl önce gözyaşlarıyla uğurlarken
Öyle bir ateş yanar ki her bir meşalende
Yıllardır yanmakta yanacaktır genç yüreklerde
Rahat uyu Mustafa Kemal'im rahat uyu dirilişim
Ay Yıldızlı Bayrağım Mehmet'im
Ebedi istirahat hanende her daim nöbetinde
Ey benim güzel Vatanım
Ey benim aydınlığımın çiçekleri İzmirlim
Bilinsin ki her on Kasım sabahı
Sarı saçlı mavi gözlü bir çocuk
İzmir'imin dağ yamacından
Çakmak çakmak bakışlarıyla
Anadolu'yu selamlamakta.....;
İzmirde bugün yağmura gebe bir hava
Ne kaldı şunun şurasında
Sarı saçlı mavi gözlü çocuğun doğumuna
Anadolu'mun dört yanı hafiften sancılanmakta
Aydınlık şehrimin aydın insanları
Bu sabahta her sabah gibi
Günün ilk ışıklarlarıyla
Gönüllerimizi aydınlatmaya başladı
Siz iyi bilirsiniz o sarı saçlı mavi gözlü çocuk
84 yıldır her on kasım sabahları
İzmir'imin dağ yamacından
O çakmak bakışlarıyla
Anadolu'yu selamlamakta...;.